به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، "ایلان کردی" اسم کودک 3 ساله سوری است که با والدین و برادرش از جنگ در کوبانی فرار کرده بودند و قصد داشتند از طریق دریا به جزیره "کوس" یونان بروند که قایق آنها در سواحل ترکیه غرق شد و جسدش بر روی شن‌های سواحل ترکیه آرام گرفت.

 
این خبر به شدت در سطحی وسیع در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد و باعث شد تا جور دیگر به دردهای سوریه نگاه کرد، پیکر بی‌جان این کودک که تی‌شرتی قرمز رنگ بر تن داشت به ساحل بودروم در ترکیه رسید. چهره‌ او در شن فرو رفته بود و موج‌‌های آب بر تن‌اش فرومی‌ریخت تا همه چیز برای یک لالایی همیشگی مهیا باشد.

گفته می‌شود که برادر پنج ساله این کودک نیز جان خود را جریان این واقعه دلخراش از دست داده است.

از سوی دیگر نشریه ایندیپندنت نیز پرسش جالبی را مطرح ساخت تحت این عنوان که اگر نه این عکس، پس دیگر چه عکسی می‌تواند موضع اروپاییان در قبال پناهجویان را تغییر دهد؟


کشورهایی بانی جنایت در منطقه که اتاق فرمان داعش را در دست دارند امروز تسلیم فریاد حنجره کوچکی شدند که فریاد مظلومیت مردم آواره و بی پناه سوریه را به گوش جهان رساند.

ابوغالب پدر این دو کودک که همسر خود را نیز در این فاجعه از دست داده است می‌گوید؟ می خواهم به تمام جهان بگویم به حال من و تمام مردم سوریه نگاه کنید و با ما مهربان باشید و باری از دوش آنها بردارید. امیدوارم پسر دوساله ام "آلان" نماد مصیبت ها و رنج های مردم سوریه بشود.


روزانه در اخبار می‌شنویم که پناهجویان سوری برای فرار از ناامنی در کشورشان از طرق مختلف و بعضا بسیار خطرناکی اقدام به پناه بردن به دیگر کشورها می‌کنند و سوالی که این روزها مطرح می‌شود این است که چرا آنان به کشورهای ثروتمند عرب حوزه خلیج فارس که به سوریه نزدیک تر است، پناه نمی برند؟ چراکه اگر کشورهایی چون عربستان با نظام سوریه مخالف باشد سر ستیز داشتنش با مردم بی گناه این کشور خود محلی از اعراب است.

 اتباع سوریه برای ورود به تقریبا تمام کشورهای عربی به اخذ ویزا نیازمندند اما به ندرت موفق به دریافت آن می شوند.

برخورداری کشورهای عربی از ثروت نسبی و نز سوریه سبب شده که بسیاری- هم در رسانه های اجتماعی و هم رسانه های سنتی- سوال کنند که آیا این کشورها در مقایسه با کشورهای اروپا وظیفه بیشتری نسبت به آوارگان رنجدیده سوری که بیش از چهار سال است کشورشان درگیر مناقشه و قد علم کردن گروه های جهادی است، ندارند؟

در طی یک هفته گذشته، از هشتگ عربی استقبال از پناهندگان سوری وظیفه کشورهای حوزه خلیج فارس است، ۳۳ هزار بار در توییتر استفاده شده است.

در حال حاضر در مشاغلی که مستلزم مهارت است مثل آموزش و بهداشت، از عرب هایی که از خارج از منطقه خلیج فارس می آیند، استفاده می شود. ولی از آنجا که بعضی دولت ها به خصوص کویت و عربستان سعودی، نمی خواهند به دارنده این گونه مشاغل تابعیت اعطا کنند، به استفاده از کارگران محلی اولویت می دهند.

با توجه به این که اخذ تابعیت این کشورها تقریبا امکان ناپذیر می شود، اشخاص غیر بومی مقیم نیز ممکن است برای ادامه یک زندگی ثابت و امن، دچار مشکل شوند.

دولت های عربستان، قطر و امارات بخوبی می دانند که کشورهای اسلامی میزبان سوری ها بخاطر جمعیت بسیار آنها خسته و ناتوان شده اند.

ترکیه به تنهایی میزبان یک میلیون و 600 هزار پناهجوی سوری است. همین امر در مورد لبنان با یک میلیون و 100 هزار پناهجو، اردن با 620 هزار، عراق با 225 هزار و مصر با 140 هزار پناهجو صدق می کند.


کشورهای نفت خیز حوزه خلیج فارس می گویند که به کشورهای میزبان پناهجویان سوریه کمک مالی ارائه می دهند اما این اقدام کافی نیست. کمک‌های مالی نمی‌تواند بر تنش های سیاسی و اجتماعی کشورهای یاد شده سرپوش بگذارد. به عنوان مثال شمار پناهجویان سوری در لبنان به یک چهارم جمعیت آن کشور رسیده است.

کمک‌های مالی نمی‌تواند فرسایش منابع طبیعی در این کشورها را جبران کند. به عنوان مثال اردن در حالت عادی همواره با کمبود آب آشامیدنی روبرو بوده است و به همین دلیل نمی تواند پاسخگوی این همه انسان تشنه باشد.

از سوی دیگر بی تردید این کشورهای ثروتمند عرب جرأت نمی کنند که از کشورهای اروپایی درخواست کنند که روی خوش به پناهندگان سوری نشان دهند زیرا جواب از قبل آماده است و آن اینکه چرا خودتان الگوی این کار نمی شوید آیا اینان عرب و مسلمان نیستند؟

انسانیتی که به ساحل آمد تا حقایق جانایات منطقه جور دیگر بر مردم جهان سرازیر شود و میبینیم در پی این امر اکنون برخی کشورها ظرفیت پذیرفتن پناهجویان را افزایش داده اند اما گویی کشورهای حاشیه خلیج فارس این فریاد حنجره کوچک خاموش در ساحل که اروپا را لرزاند را باز هم نشنیدند.